De Goirleseweg is een van de hoofdassen in het netwerk van historische linten die de structuur en het karakter van Tilburg bepalen. In de ‘mazen’ van het netwerk (de achterterreinen) zijn vanuit de lintbebouwing de industrieële textielcomplexen gegroeid. In het lint bevond zich vaak de woning van de eigenaar en de representatieve ruimtes. De industriecomplexen op het binnengebied kenden meestal een rationele en robuuste opzet met een bijbehorend schaalcontrast.

Veel industriële bebouwing, en daarmee het karakter en de ontstaanshistorie van de stad, is nu aan het verdwijnen in Tilburg. In het ontwerp is een poging gedaan om de oudste bebouwing van de Van Puijenbroek Textielfabriek en de robuuste stedenbouwkundige lay-out overeind te houden. De bestaande hoekverdraaiing ten opzichte van de omliggende straten en bebouwingen is gehandhaafd en wordt verder benadrukt door een brede gazonrand die zowel ruimte als allure schept. De bomenrand is nagenoeg geheel aanwezig en wordt waar nodig aangevuld.
De hoogbouwtoren van 80 m past in de gemeentelijke visie waarin de radialen naar het centrum gemarkeerd door hoog- bouwaccenten in de categorie 70 tot 90 m. De toren staat op een megasupermarkt van bijna 4000 m2 bvo. met parkeren voor bewoners onder het gebouw. Winkelpubliek parkeert rondom, op landschappelijk ingepaste parkeervelden. Rondom het centrale autovrije plein is een concentratie van grootschalige sportwinkels en Healthclub gedacht. Een groot deel hiervan kan in de oude fabriekshal van Van Puijenbroek ondergebracht worden. Ter completering van het lint zijn naast de bestaande villa’s drie nieuwe (werk)villa’s geprojecteerd.